'Onze abt sprak laatst in zijn sermoen ook over de schrijvers uit de Romeinse wereld. U zat naast me, magister, maar u was al in slaap gevallen voordat hij goed en wel was begonnen.' 'Sliep ik?' 'Doet u wel vaker als de abt de mis verzorgt.' 'Vreemd,' zei Arnulf. 'De abt was die keer lang niet mals over de werken van de oude Latijnse schrijvers,' ging Beda verder. 'Hij had het over de buit die op de heidenen was behaald.' 'Spolia paganorum, tssss.' Arnulf schudde het hoofd. 'Zei de abt dat echt zo?' 'Jazeker. De abt zei dat heidense literatuur, zoals die van de Romeinen naturaliter zondig is, omdat zij de ondermaanse werled onbeschaamd en zonder reserves bezingt.' Arnulf hief zijn grote schrijfhand, alsof hij wilde zeggen: nu is er genoeg gelasterd. 'Luister goed, mijn jongen, zonder de geestkracht van de antieke cultuur had de christenheid zich niet in die mate kunnen ontwikkelen, zoals nu gebeurd...'

— Willem die Madoc maakte by Nico Dros (Page 80)