StoryDragon quoted De berg van licht by Louis Couperus
Content warning Dutch; Spoilers. De Berg van Licht
— Hij spreekt aardig, zei Antoninus tot zijn moeder; en ik zoû wel heel veel van hem houden... als ik niet in hem zag... — Wat? vroeg Semiamira. — Purper, zei Antoninus. — Purper? vroeg Semiamira. Het is een vizioen, dat je altijd ziet... — Dat ik dikwijls zie, verbeterde Antoninus. Dat ik zie in Gordianus, in onzen boozen reus Maximinus, en dat ik zie in mijn neef, den Caezar... Purper, keizerlijk purper... Misschien, dat ik mij vergis. Dat het alleen is oranje... als een zonsopgang, of violet... als zonsondergang. Geen keizerlijk purper. En toch... ik weet niet. Altijd als ik Gordianus zie, denk ik... aan latere... mogelijkheid! — Aan keizerlijk purper voor mij... o Uwe Eeuwigheid! verdedigde zich Gordianus. — Bèn ik eeuwig? vroeg Antoninus, en zijn stem klonk treurig, gebroken. Maar plotseling lachte hij schel, gemaakt en toch vroolijk, als wierp hij zijne melancholie vàn zich...
— De berg van licht by Louis Couperus (Page 190)
De vetgedrukte tekst heb ik zelf benadrukt, in het boek is dat niet zo. Hier is weer een van de voortekenen dat het niet zo goed zal blijven gaan. Het is ook het beeld van Antoninus, niet meer zo vroolijk. "Bèn ik eeuwig?"...