User Profile

Toen Sophia voorzichtig de reiswieg uit de auto haalde en naar binnen wilde dragen, zei hij: 'Nee, moeder, dat doe ik. Dat is mijn privilege.' Hij nam de hengsels van de wieg als een boodschappentas over zijn arm, hief een hand op en begon onder het bestijgen van het bordes plechtig te reciteren: 'In nomine patris, et filii, et spiritus sancti!'

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 464)

'Mag ik hem hebben?' vroeg de verpleegster met Quinten in haar armen. 'Zo'n schitterend kind heb ik nog nooit meegemaakt. Weet u dat hij sinds zijn geboorte niet één keer meer heeft gehuild? Wat moet hij kosten?'

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 464)

Zoals hij, uitgaande van zijn lichaam, in de diepten van het universum keek, waar alles steeds onbegrijpelijker werd, zo sloegen zij de omgekeerde richting in en drongen datzelfde lichaam binnen, waar zij op overeenkomstige mysteries stootten, met aan het eind van hun weg raadselachtige neuronen en DNA-moleculen, waarvan de werking in laatste instantie misschien ook werd bepaald door quantumprocessen. Dat de maat van het menselijk lichaam vrijwel exact het midden hield tussen die van het heelal en die van de kleinste deeltjes, was daarmee in overeenstemming. De mens was de spil van de wereld - dat behelsde geen theologisch dogma: dat kon je nameten.

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 426)

'Heeft u iets over metempsychose?' Metempsychose - dat klonk naar krankzinnigheid. Zoekend keek Max rond. 'Misschien in de kast met psychiatrie...' 'Zielsverhuizing dus,' zei de man, terwijl zijn blik hem niet losliet.

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 348)

Hij werd wakker toen zij naast hem onder de dekens kroop. Eerst dacht hij dat hij droomde, want dit was toch uitgesloten. Maar hij droomde niet, opeens voelde hij Sophia's arm om zich heen en haar warme lichaam tegen zich aan, schokkend van het huilen.

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 344)

'In principe,' zei Onno en liet de ijsblokjes rinkelen in zijn glas, 'ben ik voorstander van abortus tot het veertigste levensjaar, en van euthanasie vanaf het veertigste.'

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 282)

'Wanneer had dat dan gebeurd moeten zijn?' 'Al een week geleden.' 'Ben je wel vaker te laat?' 'Nooit. Altijd precies op tijd. 'En je hebt geen enkele keer de pil overgeslagen? Ook niet op Cuba?' 'Dat weet ik heel zeker. Wil je de strip zien? Alle eenentwintig zijn er uit.' 'Alsjeblieft niet. Ik geloof ook zo wel dat je ze niet door de w.c. hebt gespoeld. Het is toch niet te geloven! Bij de farmaceutische industrie is het al net zo'n bende als overal. Als jij werkelijk een kind krijgt, doen we het in een schoenendoos en we sturen het op naar het klachtenbureau van de fabriek. Dat zal ze leren.'

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 269)

'De eeuwigheid en het perspectief kunnen niet samengaan. Zal ik jou eens wat leren, hollandse Max? Het perspectief werd uitgevonden in de vijftiende eeuw. Vóór die tijd zat God altijd heel natuurlijk in de ruimte van het schilderij, - een madonna net kind bij voorbeeld, - maar die ruimte zelf was onnatuurlijk. Hij zat eenvoudig op een troon in de blauwe lucht, boven de madonna, met wat cirkels en sterren om hem heen. Of je zag links de heilige Dionysius met een keurige mijter in een kerker en rechts hoe later zijn hoofd er af werd gehakt, met in het midden Christus honderden jaren eerder naakt aan het kruis, met om hem heen de twaalf apostelen in bisschopsgewaad: dat allemaal heel natuurlijk in één onmogelijke ruimte op één onmogelijk moment. Maar met de uitvinding van het centraalperspectief werden de natuurlijke ruimte en de natuurlijke tijd gedefinieerd. Iemand op een stoel in de lucht zou naar beneden vallen, en wat na elkaar was kon niet gelijktijdig gebeuren. Dat was dus het begin van het einde van de eeuwigheid.'

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 226)

Toen een andere samenzweerder hem eens vroeg, waarom hij niet luisterde, had hij zonder op te kijken van het boek gezegd: 'Ik lees niet met mijn oren,' - waarop de strenge vrager door het gelach van de anderen pijnlijk werd gedegradeerd in de hiërarchie, misschien voor de rest van zijn politieke loopbaan.

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 167)

Dit was het altaar, de eigenlijke krachtcentrale van het fascisme. Bestond ergens op aarde een plek, waar in dezelfde mate het goede was verricht als hier het kwade? Als de hel dit filiaal op aarde had, waar was dan dat van de hemel? Zo'n plek bestond niet, want alleen de hel bestond en niet de hemel.

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 148)

'Vóór die godslasterlijke Big Bang van jou was er dus niets,' zei Onno. 'Precies. Ook geen tijd.' 'Er is dus niets ontploft.' Zo zou je het kunnen zeggen.' 'Dus was er geen Big Bang. Ziezo. Het hoongelach over die bespottelijke theorie zal nog jarenlang door de astronomie schallen. Luister jij maar niet naar die dwaas,' zei Onno tot Ada. 'Hemel en aarde zijn op vrijdag één april van het jaar vierduizendvier vóór Christus geschapen door God, om kwart over tien in de ochtend, en daarna zag hij dat het goed was. Althans niet onaardig voor een beginneling.'

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 88)

Eenmaal begon Max over de dood, wat Onno onmiddellijk mateloos irriteerde: 'Over de dood praten is tijd verknoeien. Zo lang je leeft ben je niet dood, en als je niet meer leeft ben je alleen dood voor anderen'

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 51)

'Natuurlijk niet! Waar zie je mij voor aan?Voor een chauffeur? Er zijn dingen die je niet mag kunnen. Wat je bijvoorbeeld ook niet mag kunnen, is eten opscheppen met een vork en een lepel tussen de vingers van één hand, want dan ben je een ober. Dat kan jij natuurlijk ook, maar een heer als ik doet dat heel klungelig met twee handen en dan nog laat ik de helft op het tafellaken vallen, want zo hoort het.'

— De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch (BBLiterair) (Page 40)